Overig·Schrijven

Wat is er geworden van mijn doelen voor 2021?

Het jaar is weer voorbij en daarom is het tijd om terug te blikken op het lijstje doelen dat ik aan het begin van dit jaar maakte. Wat heb ik kunnen realiseren en op welke punten is er nog werk aan de winkel?

  1. Bevallen

Toen ik dit als doel noemde in de blogpost aan het begin van het jaar, noemde ik het ‘nogal obvious’. Ik was zwanger en die baby moest eruit komen, dus ik moest bevallen. Wist ik toen veel dat ik daar nu heel anders over denk. Ja, er is een gezonde baby uit mijn buik gekomen. Ben ik bevallen? Twijfelachtig. Mijn dochter is namelijk geboren met een keizersnede en dankzij de manier waarop dat gegaan is, ben ik tot op de dag van vandaag van mening dat mijn bevalling me afgepakt is. Nee, een bevaltrauma oplopen stond níét op mijn lijstje met doelen voor 2021.

2. Alleen in een auto rijden

Het jaar begon best goed. Ik reed in januari een halfuur naar een ex-collega toe en in maart bezocht ik een vriendin. Daarna besloot ik echter dat ik me niet meer prettig voelde achter het stuur met mijn zwangere buik. Ik was bang dat als mij iets zou overkomen, mijn kind ook iets zou overkomen en dat wilde ik niet. Daarom nam ik even pauze en besloot ik na de zwangerschap het autorijden weer op te pakken. Helaas liep ook dat niet helemaal zoals gepland. In september reed ik naar mijn schoonouders, wat prima ging. Alleen op de terugweg bij het parkeren achter ons huis ramde ik een lantaarnpaal. Dit gebeurde doordat ik in paniek de rem niet meer kon vinden. Hierdoor heeft mijn zelfvertrouwen in de auto weer een enorme deuk opgelopen. Echter ben ik inmiddels weer vastberaden om hier iets aan te doen en ben ik met kerst naar mijn ouders gereden. Er zal nog veel oefening voor nodig zijn voordat ik in mijn eentje durf te rijden, maar ik doe het al stukken beter dan toen ik net mijn rijbewijs had.

3. Elke dag groente eten

Dit is helaas ook niet gelukt. Hier wil ik wel bij vermelden dat de enige dagen dat ik geen groente heb gegeten, allemaal op zaterdag waren. Dat is bij ons frietdag en dan vergeet ik nog weleens om iets van groente te eten. De overige dagen heb ik het wel allemaal gedaan. Nog niet eens zo heel slecht dus, maar wel ruimte voor verbetering.

4. Een boterham eten bij het ontbijt

Aan het begin van het jaar leek dit me een hele opgave. Ik werd zo misselijk van brood dat ik niet dacht het ooit weer te kunnen eten. Gelukkig bleek deze gedachte ongegrond. Het ging met kleine stapjes, maar langzaamaan leerde ik na een paar maanden zwangerschap weer brood te eten. Daardoor kon ik dus op een gegeven moment ook weer brood eten bij het ontbijt. Inmiddels is mijn dochter bijna vijf maanden oud en eet ik mijn boterhammen zonder erover na te denken.

5. De ramen wassen

Mislukt. In eerste instantie omdat ik zwanger was en ik al genoeg energie nodig had voor andere dingen. Maar toen ik eenmaal niet meer zwanger was, kwam het er ook niet van. Een baby zorgt namelijk al voor genoeg werk. Ik had me wel voorgenomen om het mijn vriend te laten doen, maar die had het helaas ook ineens retedruk dit jaar, dus dat is er ook niet meer van gekomen. Maar reken maar dat ik hem aan de slag ga zetten zodra het weer beter weer wordt. Dan doe ik de rest van het huis wel.

6. Carnaval vieren

Dit is wel gelukt. Misschien niet helemaal zoals ik had gewild, maar ik heb wel degelijk carnaval gevierd. Op zaterdagmiddag zijn we naar vrienden toe gegaan om daar de hele middag in onze carnavalsoutfits te dansen op carnavalsmuziek tot de avondklok ons naar huis dwong. Helaas is dat zo’n beetje het enige wat ik qua carnaval heb gedaan. Ik was erg teleurgesteld dat er zo veel gekeken werd naar de dingen die niet konden in plaats van naar de dingen die wel konden. Zo draaide de lokale omroep bijvoorbeeld alleen op zaterdagmorgen een beetje carnavalsmuziek en moest ik op de maandag ineens gewoon werken. Weinig ruimte voor alternatieven dus. Hier moet ik overigens nog wel aan toevoegen dat ik wel afgelopen november de elfde van de elfde heb kunnen vieren alsof corona niet bestond. Dat was echt heel fijn. Voor 2022 ziet het carnavalsseizoen er weer somber uit, maar ik ben vast van plan om er zelf weer een feestje van te maken.

7. Een maandelijks schrijfdoel van 5000 woorden aanhouden, met uitzondering van april, juli en november

Dit is gelukt in de zin van dat ik elke maand minimaal 5000 woorden geschreven heb en in april, juli en november meer. Over het hele jaar schreef ik ongeveer de helft van wat ik vorig jaar schreef, maar dat was ook te verwachten met een baby erbij. De eerste helft van het jaar heb ik ook nog best aardig geschreven, maar de eerste maanden na de geboorte van Senna vond ik het al lastig om de 5000 te halen. Het duurt nu wel heel lang om een nieuw boek te schrijven, maar gelukkig heb ik nog wat voorraad liggen.

8. ‘Nashville’ afkijken

Ook dit is gelukt. Doordat ik elke vrijdagavond minimaal twee afleveringen keek, kwam ik ergens in juni bij de laatste aflevering uit. Meteen daarna heb ik de dvd-box uitgeleend aan iemand, maar stiekem mis ik de personages best wel. Helaas heb ik niet eens tijd om nog een keer te kijken, dus ik zal nog even wachten met de dvd’s terug vragen voordat er helemaal niks meer terechtkomt van mijn schrijfprojecten.

Al met al was het dus best een goed jaar. Ik ben tevreden over wat ik bereikt heb. Heb jij alles bereikt wat je dit jaar wilde doen?