Is er echt nu alweer een maand om? Het voelt als gisteren dat ik de update van augustus schreef. De tijd vliegt voorbij met een baby. Laat ik het daar dus maar eerst over hebben.

Senna is inmiddels bijna twee maanden oud en dat betekent dat we de afgelopen weken volop in de krampjes hebben gezeten. Het lijkt ondertussen iets beter te gaan, wat voor ons allemaal fijn is. Er blijkt namelijk toch een grens te zitten aan wat je allemaal kunt doen met een huilende baby op je arm. Daarnaast is het ook ontzettend zielig om te zien dat zo’n kleintje daar zo mee worstelt. Gelukkig gaat het dus de goede kant op. Voor de rest doet ze het ook heel goed. Ze groeit volgens de curve, poept alsof ze aan het trainen is voor een of ander ranzig NK en lacht haar niet-bestaande tanden bloot dat het een lieve lust is. Een heerlijk kind dus, en ondanks dat het leven met een kind heel erg wennen is, geniet ik ook ontzettend van haar.

Wat is er qua schrijven gebeurd in september? Niet zo bar veel. Ik had wederom mezelf als doel gesteld om 5000 woorden te schrijven en dat is gelukt, verdeeld over een heleboel verschillende projecten. Ik kan me er gewoon niet toe zetten om één hoofdproject te kiezen. Gelukkig gaat dat over een maand veranderen. Ik ben namelijk bezig met het uitwerken van mijn project voor NaNoWriMo komende november. Het wordt een soort van oud project in een nieuw jasje en ik hoop heel erg dat het dit keer wél lekker loopt. Ook hoop ik dat mijn dochter het me toelaat om voor de veertiende keer die 50.000 woorden te halen in november. Voor het eerst wordt dat echt een uitdaging.

Eh ja, dat was het eigenlijk wel weer. Mijn leven is gewoon echt niet spannend op dit moment. Het grootste deel van de dag zit ik thuis in het gezelschap van flesjes, spuugdoekjes en een draaiende wasmachine vol babywas. Eind oktober begin ik weer met werken, dus in de volgende maandupdate kan ik in ieder geval vertellen hoe ik dat ervaren heb.