Dit jaar dacht ik er voor het eerst over na om geen favorietenlijstje te maken voor mijn meest geliefde tv-evenement. Ik dacht simpelweg dat het me niet zou lukken qua tijd. Gelukkig kan ik op mijn werk geregeld muziek luisteren en dat heeft er dan ook voor gezorgd dat ik dit jaar tóch een lijstje heb kunnen maken. Dus hier volgen traditiegetrouw mijn tien favorieten.
- Oostenrijk: Kaleen – We will rave (tweede halve finale)
Het is echt weer iets voor mij om Oostenrijk als favoriet te hebben. Waarschijnlijk ben ik daarmee de enige, maar dat zal me een zorg zijn. Uptempo en dansbaar zijn dingen die het vaak goed doen bij mij en daar is dit een typisch voorbeeld van. Ergens vind ik het ook wel een beetje een zeroes-sound hebben. Samen met Kaleen dans ik naar de finale toe.
2. Kroatië: Baby Lasagna: Rim tim tagi dim (eerste halve finale)
Op het moment dat ik begon met het maken van mijn lijst, stond dit nummer bovenaan bij de bookmakers en daar staat het nu opnieuw. Ik had er in eerste instantie weinig verwachtingen van, want als iedereen het geweldig vindt dan denk ik daar meestal anders over. Toch vind ik dit de beste Kroatische inzending ooit en heb ik er absoluut vrede mee als dit gaat winnen. Hoe ik het nummer moet omschrijven? Geen idee. Ik hou vooral van de drumbeat, denk ik.
3. Verenigd Koninkrijk: Olly Alexander – Dizzy (eerste halve finale)
In eerdere jaren zou hier ‘finale’ achter gestaan hebben, maar de grote zes landen treden dit jaar ook op in de halve finales, hoewel ze wel rechtstreeks gekwalificeerd zijn. Wat het Verenigd Koninkrijk betreft, kan ik bijna hetzelfde verhaaltje afsteken als bij Oostenrijk. Er had van mij nog iets meer climax in het refrein mogen zitten, maar verder is dit iets wat niet zou misstaan op de playlist van Qmusic.
4. Nederland: Joost Klein – Europapa (tweede halve finale)
Mijn verwachtingen van Nederland waren dit jaar heel laag. Toen ik het nummer voor het eerst hoorde, wist ik niet wat ik ervan moest vinden. Maar mijn tweejarige dochter is groot fan en daardoor begon het op mij ook te groeien. Ondertussen ken ik de hele tekst uit mijn hoofd. Het hele jaren ’90-sausje bevalt me ook zeer goed. Pays-Bas, douze points! Nou ja, zeven dan, volgens deze lijst.
5. Australië: Electric Fields – One milkali (eerste halve finale)
Mensen hebben vaak iets te zeuren over de aanwezigheid van Australië op het Songfestival, maar ik heb alleen maar zoiets van: hoe meer zielen, hoe meer vreugd. En ook dit jaar ben ik blij dat ze erbij zijn. Wederom is dit een nummertje waarop ik niet stil kan blijven zitten. Wat mij betreft is dit hun ticket om ook de komende jaren weer van de partij te mogen zijn.
6. Duitsland: Isaak – Always on the run (eerste halve finale)
Zou het Duitsland dan eindelijk lukken om eens een keer niet helemaal onderaan het scorebord te bungelen? Ik gun het ze zo. Misschien dat Isaak iets kan bereiken. Ik denk dat dit misschien wel het soort nummer is dat de eerste keer heel leuk is en als je het vaker hoort wat minder wordt. Op het Songfestival zou dat weleens een voordeel kunnen zijn. Laten we het hopen voor ze.
7. Finland: Windows95Man – No rules (eerste halve finale)
De eerste halve finale is goed vertegenwoordigd in mijn favorietenlijst. Geen uitzondering daarop is Finland. Als er een land is dat uitblinkt ik bizarre acts dan is het Finland wel. Ze werden eerste met Lordi, tweede met Käärijä en wat gaat deze man doen? In ieder geval heeft Bill Gates weer een beetje gratis product placement. Ik hoop overigens wel dat deze Finse zanger in de uiteindelijke act zijn broek aanhoudt.
8. Spanje: Nebulossa – Zorra (tweede halve finale)
Ik heb me laten vertellen dat ‘zorra’ het Spaanse woord is voor slet. Een behoorlijk opmerkelijke titel voor een liedje. Een man was er denk ik niet mee weggekomen, maar gelukkig wordt dit gezongen door een vrouw. Het wordt ook gebruikt als kritiek op de samenleving waarin vrouwen op veel dingen negatief aangekeken worden. Een serieuze boodschap dus, in combinatie met de zwoele Spaanse taal en een fijne stem maakt dit voor mij een mooie toevoeging aan mijn top tien.
9. Polen: Luna – The tower (eerste halve finale)
Nee, dit nummer staat niet in de lijst omdat ik toevallig dicht bij een flat vol arbeidsmigranten woon. Het moest ook echt wel even groeien op me, maar nu vind ik het wel wat hebben. Ook weer uptempo, want dat is gewoon meer mijn ding. De tekst op zich spreekt me verder niet per se aan. Hoezo ze gaat een toren bouwen? Ik ben dan wel weer heel benieuwd hoe dit eruit gaat zien op het podium.
10. Denemarken: SABA – Sand (tweede halve finale)
In tegenstelling tot het Caribische eiland ben je bij deze Saba wel aan het juiste adres om een zandkasteel te bouwen. Voor mij is dit een van de redenen die de tweede halve finale nog een beetje de moeite waard maken. Denemarken doet het meestal wel goed bij mij en ook dit jaar hebben ze een fijn liedje. Veel meer dan dat is er ook niet over te zeggen. Ik hoop op een zandkunstenaar op het podium.