Omdat ik het idee heb dat veel mensen niet begrijpen hoe druk het leven met twee jonge kinderen is, heb ik besloten een blog te schrijven over een willekeurige week uit mijn leven. Dit is wat ik vorige week gedaan heb.

Maandag

Gewerkt tot 17.00. Daarna de kinderen opgehaald en bij mijn ouders gegeten. Thuis kinderen verzorgd, Mila de fles gegeven en de kinderen naar bed gebracht. Vervolgens heb ik zelf even snel gedoucht en spullen klaargelegd voor de volgende dag. Omdat ik moest wachten op de late voeding had ik tijd om 183 woorden te schrijven en een beetje te lezen.

Dinsdag

Gewerkt tot 12.30. Thuis snel de badkamer en wc gepoetst en geluncht. Daarna naar het consultatiebureau en nog snel even de Jumbo binnengewipt omdat zondag de kip op was. Thuis Mila de fles gegeven, de was opgevouwen en de woonkamer grotendeels afgestoft. Toen was het alweer tijd om nieuwe was op te hangen en te gaan koken. Eten, afwassen, kinderen verzorgen en Mila de fles gegeven. Toen de kinderen in bed lagen, heb ik nog een klein beetje opgeruimd en voorbereid voor de volgende dag. Tijdens het wachten op de late voeding heb ik 102 woorden geschreven en een beetje gelezen.

Woensdag

Gewerkt tot 17.00. Thuis meteen koken, eten en afwassen. Omdat Luuk thuis was, kon ik douchen terwijl hij Mila de fles gaf. Daarna heb ik Senna verschoond en omgekleed en hebben we de kinderen naar bed gebracht. Vervolgens nog wat opgeruimd, een artikel uit een tijdschrift gelezen, een paar mensen geappt en wat bestanden bijgewerkt op mijn laptop. Aangezien Luuk de rest van de week alleen nog maar zijn freelance werk heeft, kon ik op tijd naar bed en deed hij de late voeding.

Donderdag

Na het ontbijt maakte ik babyhapjes. Dit klinkt simpel, maar duurt helaas erg lang. Inclusief afwas ben ik er ruim twee uur mee bezig geweest. Daarna heb ik wat was gestreken en Mila de fles gegeven. Tijdens de lunch liep ik te multitasken door ook alvast de luiertas in te pakken, want ’s middags gingen we naar Ikea. Dit is voor ons bijna een uur rijden, dus daar ging ook de nodige tijd in zitten. Bovendien ga je met twee kleine kinderen niet snel even door zo’n winkel heen. Al helemaal niet omdat we tussendoor ook nog even in het restaurant Mila de fles moesten geven. We waren dan ook erg laat thuis en besloten maar eten te bestellen in plaats van te koken. Daarna deden we eerst Mila in bad en terwijl Luuk haar de fles gaf, deed ik Senna in bad. Ondertussen hing ik de was op. Toen de kinderen eenmaal in bed lagen, heb ik nog wat opgeruimd en de krant gelezen en vervolgens weer op tijd naar bed.

Vrijdag

Het was rustig op het werk, dus ik was al om 14.30 thuis. Die extra tijd gebruikte ik om ruim een mand aan was weg te werken, de bovenverdieping af te stoffen en het bed van Mila te verschonen. Ook wierp ik nog even een blik op de babyspullen waar onze kinderen uit zijn gegroeid, om te bepalen welke dingen ik gratis weg wil geven en welke dingen ik wil verkopen. Daarna mocht ik van mezelf even op internet inspiratie opdoen voor de naam voor een nieuw personage en toen was het alweer tijd om de kinderen op te halen. Eenmaal thuis kwam de vaste riedel van koken, eten en afwassen. Daarna gaf ik Mila de fles en brachten we de kinderen naar bed. Wat een rust gaf dat. Voor het eerst in tijden hadden Luuk en ik weer even een paar uurtjes samen om gewoon bij te kletsen. Ik keek nog ‘Een huis vol emigreert’ en ging naar bed.

Zaterdag

Mila was al op tijd wakker, dus ik gaf haar de fles en at zelf een paar boterhammen. Omdat ze tijdens de fles in slaap viel, besloot ik dat we allebei nog even in bed gingen liggen. Na een kwartier werd Senna echter wakker, dus was de dag officieel begonnen. Ik smeerde boterhammen voor Senna en werkte mijn financiële administratie bij. Dit doe ik normaal altijd op zondag, maar vanwege Pasen kwam het nu beter uit om het op een andere dag te doen. Daarna maakte ik Senna en mezelf klaar om naar buiten te gaan, want we gingen samen met mijn moeder het dorp in. Daar hadden we een belangrijke missie: een zomerjas voor Senna vinden. Hier ben ik al een paar weken mee bezig, maar er lijken tegenwoordig bijna nergens meer zomerjassen voor kinderen verkocht te worden. Uiteindelijk slaagden we gelukkig toch.

Thuis lunchten we en daarna ging ik weer eens rennen. Dit probeer ik één keer in de maand te doen en deze maand was het er nog niet van gekomen, dus op de valreep (het was de dertigste) lukte het toch nog. Na thuiskomst ging ik douchen en daarna gaf ik Mila de fles. Toen fietste ik nog even terug naar dorp om ook een jas voor mezelf te kopen, want ik twijfelde nog over een jas die ik ’s morgens had gezien, en we hadden ook nog een paar dingen nodig voor het paasontbijt. Terug thuis vouwde ik wat was op en toen was het alweer tijd om te koken. We bleken weer eens een ingredient vergeten te zijn (door de stress vergeten we continu alles), dus moest Luuk dat nog snel halen terwijl ik alvast alles deed wat wel al kon. Daarna eten, afwassen, kinderen verzorgen, Mila de fles en kinderen naar bed. Ik ruimde nog wat op en besteedde wat tijd aan het afbreken van een Lego-project, wat een intensieve klus is omdat ik dankzij de grijpgrage handjes van een tweejarige moet controleren of ik alle onderdelen nog heb.

Zondag

Ik gaf Mila de fles en besteedde verder de hele morgen aan het voorbereiden van het paasontbijt, het verstoppen van eieren, het ontbijt zelf en de volgende fles van Mila. Daarna gingen we boodschappen doen (voor ons was het tenslotte gewoon zondag en de weekboodschappen moeten ook gedaan worden) en nadat die opgeruimd waren, deden we de kinderen in bad. We maakten een wandeling van een halfuurtje als tegenwicht voor al het ongezonde eten en deden de afwas. Toen was het alweer tijd voor Mila’s volgende fles, om meteen daarna naar mijn ouders te gaan voor het paasdiner. Waar we eigenlijk een rustige dag zonder al te veel plannen in gedachten hadden, was de dag nu toch al ineens voorbij en waren de momenten tijdens het eten eigenlijk de enige momenten van rust. Voor ons echter heel normaal. Rond acht uur waren we thuis en brachten we de kinderen naar bed, om vervolgens doodmoe op de bank te ploffen. Allebei hadden we geen greintje energie meer over. Ik maakte alleen nog een planning voor komende week en ging naar bed.

Hopelijk heb ik met deze blog kunnen laten zien hoe hectisch en vermoeiend het leven met twee jonge kinderen is. Zodat ik niet meer de reactie krijg van ‘Je bent toch dinsdagmiddag vrij, dan kun je dan toch X doen?’ Want ja, die krijg ik dus echt. En houd er hierbij ook rekening mee dat met kinderen alles langer duurt. Er is er altijd wel eentje die een schone luier nodig heeft, haar kleren onder spuugt, haar zusje probeert te wurgen, enzovoort, enzovoort…