Leah Burke is drummer in een girlband, koningin van de droge humor, de beste vriendin van Simon Spier en vreselijk onzeker. Nu het laatste jaar op haar middelbare school ten einde loopt, maakt ze zich niet alleen druk om haar – vindt ze zelf – middelmatige tekeningen, maar ook om:
Haar vriendengroep die uit elkaar begint te vallen;
Het feit dat ze biseksueel is, en dat ze dat aan niemand durft te vertellen;
Haar hopeloze verliefdheid op een goede vriendin, die al een vriend heeft.
En alsof dat nog niet genoeg is, komt de prom steeds dichterbij, en het moment waarop Leah en haar vrienden allemaal naar verschillende universiteiten gaan ook. Leah probeert op alle mogelijke manieren iedereen bij elkaar te houden, maar ze zal misschien meer voor zichzelf moeten kiezen – en voor de liefde.
Op de eerste pagina van dit boek zat ik al ergens hardop om te lachen. En volgens mij doe ik zoiets niet heel snel, dus dat zegt wel wat over de schrijfstijl van Becky Albertalli. Dat hardop lachen gebeurde overigens niet alleen op de eerste pagina, maar verschillende keren door het hele boek heen.
Het plot vind ik niet supersterk, maar het is wel ontzettend tof om een boek te lezen waarin de hoofdpersoon vanaf het begin al bi is. In veel boeken met een LGBT-personage in de hoofdrol ontdekt dit personage gaandeweg het verhaal zijn of haar geaardheid en moet hij/zij dat leren te accepteren. Dat is hier dus niet het geval. Leah weet dat ze bi is en dat is verder geen issue voor haar. Heerlijk verfrissend. Dit is precies het boek dat ik tien jaar geleden nodig had.
Wat ik dan wel weer vreemd vond, was dat Leah wel heel openlijk is tegen haar moeder over haar biseksualiteit maar niet tegen haar vrienden. En dat terwijl die ook echt niet allemaal hetero zijn. Denk bijvoorbeeld aan Simon. Waarom zegt ze niks tegen hem? Dat frustreerde me een beetje. Persoonlijk zou ik het eerder aan mijn vrienden vertellen dan aan mijn moeder. Blijkbaar verschillen Leah en ik daar nogal in.
Natuurlijk was het ook hartstikke leuk om alle personages uit ‘Simon vs. de verwachtingen van de rest van de wereld’ weer terug te zien. Sommigen van hen was ik alweer vergeten en die kwamen nu weer tot leven. Wel viel het me nu pas op dat er in Becky’s verhalen dus twee beste vrienden zitten die Nick en Simon heten. Nu kan ik deze boeken dus nooit meer normaal lezen.
Een puntje van kritiek is nog dat volgens pagina 196 Leah Anna en Morgan pas sinds de brugklas kent. Dit strookt niet met de informatie op pagina 38, waar staat dat ze elkaar in groep acht al kenden.
Al met al een vermakelijk boek dat lekker weg las. Ik kijk ernaar uit om nog meer boeken van deze schrijfster te lezen.
Aantal sterren: 4