Omdat ik een tijdje weg ben geweest – of eigenlijk was mijn site weg, want ik was er nog gewoon – zal deze update iets langer zijn dan gewoonlijk. Er zijn intussen drie maanden voorbij sinds de vorige update, dus ik heb best wat te vertellen.
Augustus bestond voor een groot deel uit inpakken voor mijn verhuizing. Jemig, wat blijk ik toch een zooi te hebben. En al die boeken… Het goede nieuws is dat ik me er eindelijk toe heb weten te zetten om een hoop oude rotzooi weg te gooien. Dat is normaal gesproken namelijk niet mijn sterkste punt.
Daarnaast is augustus ook de maand van mijn verjaardag. Dit jaar ben ik zevenentwintig geworden, wat ik echt veel te oud vind klinken. Niet dat het echt oud is of zo, ik vind de leeftijd gewoon niet bij mezelf passen. Maar goed, ik heb een leuke dag gehad waarop ik lekker ging lunchen met mijn vriend en veel cadeaus kreeg die handig zijn voor in het nieuwe huis. Het allermooiste was echter misschien nog wel de avond na mijn verjaardag, toen we voor het eerst in ons eigen appartementje mochten rondlopen. Wat een geweldig gevoel was dat.
Qua schrijven begon ik deze maand met verschillende projecten door elkaar, omdat ik niet echt ergens zin in had en niet goed wist wat ik met mezelf aan moest. Dat veranderde toen een paar van mijn schrijfvriendinnen zo enthousiast raakten over ‘Versplinterd verlangen’ dat ik ze inschakelde als proeflezers. Zij kwamen met een aantal zeer goede verbeterpunten, waarbij ik door het aanpassen zelf ook nóg enthousiaster werd over het verhaal.
Dat voert me meteen verder naar september, want toen heb ik eerdergenoemd verhaal opgestuurd naar een uitgever. Ik had het via internet laten afdrukken en inbinden en stuurde het vervolgens naar uitgeverij Zomer & Keuning. Superspannend. Helaas is mijn mooie manuscript waar ik zeker twintig euro aan heb uitgegeven kwijtgeraakt in de post. Dat doe ik dus ook nooit meer. Gelukkig mocht ik het opnieuw sturen per mail. Uiterlijk 21 december krijg ik een reactie, dus ik houd jullie op de hoogte.
Van 14 tot en met 16 september verbleef ik in het Brabantse Udenhout samen met de groep van het YA Summer Camp van 2017. Het was superleuk om iedereen weer te zien. Met z’n allen zijn we een dagje naar de Efteling geweest en we zochten ons een weg door een heus maisdoolhof. Maar ondanks dat het hartstikke gezellig was, wilde ik stiekem alleen maar naar huis, want…
Op 12 september heb ik de sleutel van mijn nieuwe huisje gekregen. Het liefst was ik meteen de dag erna verhuisd, maar dat kon onder andere niet omdat ik het weekend weg zou zijn. Wel bracht ik meteen al zo veel mogelijk spullen erheen en op 20 september was het dan eindelijk zover. Mijn vriend en ik deden onze eerste boodschappen en vervolgens kwam mijn vader helpen om de grote dingen (zoals het bed en de bank) te verhuizen. Het was een zware dag, maar toen om negen uur ’s avonds de gordijnen voor de ramen hingen, was het huis eindelijk een beetje leefbaar geworden.
Toen was het tijd om te wennen aan ons huisje. Stiekem voelt het nog steeds een beetje als een soort vakantiehuisje, wat misschien komt doordat niet al mijn spullen erin pasten en doordat alle meubels tweedehands en best wel lelijk zijn. Voor nu wilden we alleen het huis zo goedkoop mogelijk inrichten omdat we volgend jaar naar een groter appartement verhuizen en we dan alles naar onze smaak kunnen kopen.
In oktober begon ik aan mijn nieuwe opleiding die ik volg via de Hema. Deze opleiding gaat over het werken in de horeca. Denk daarbij aan thema’s als voedselveiligheid, allergieën en klantvriendelijkheid. Elke maandagavond reis ik met een collega helemaal naar Veghel (wat nog best een gedoe is) om een paar uur les te volgen. Het niveau is mbo 2, dus ik zou het in principe met twee vingers in mijn neus moeten kunnen doen, maar stiekem maak ik me toch een beetje zorgen over de praktijkexamens.
Ook begon in oktober de jaarlijkse manuscriptmaand van Dutch Venture Publishing. Op 1 oktober zat ik al helemaal klaar met mijn documentjes en ik had zelfs de mail al van tevoren geschreven, maar toen bleek dat je pas op de achttiende je manuscript in kon sturen. Nou ja, dan maar een paar weekjes wachten. Toen het eindelijk zover was, stuurde ik twee manuscripten in. Kiezen was echt te moeilijk. Zowel ‘Versplinterd verlangen’ als ‘Het museum van gevonden voorwerpen’ betekent ontzettend veel voor me. Ik geef de beslissing dus lekker door aan de uitgever zodat ik niet tussen mijn twee kindjes hoef te kiezen.
Verder deed ik een tot nu toe aardig succesvolle poging om de problemen met mijn website op te lossen, herschreef ik deel twee in de Versplinterd-serie, was ik ernstig verkouden en bereidde ik me voor op NaNoWriMo.
Volgende maand weer een nieuwe update. Wat heb jij de laatste tijd gedaan?