In de rubriek ‘Op de playlist…’ bespreek ik elke maand een aantal liedjes die ik leuk vind. Dit kunnen zowel de nieuwste hits als oude pareltjes zijn, en alles wat daartussen ligt. Ga je mee op een muzikale reis?
Hopelijk kun je je de waarschuwing aan het eind van de vorige editie nog herinneren, want die komt dus uit. Deze keer heb ik weer wat leuke countrymuziek te bespreken. Nadat ik me er vorige maand meer in ben gaan verdiepen, stuitte ik op de Zac Brown Band. Ik weet niet meer precies hoe ik bij het nummer ‘Toes’ uitkwam, maar ongeveer op de helft van de eerste keer luisteren wist ik dat ik verliefd was. Het bleef constant in mijn hoofd hangen en zelfs tijdens een weekend weg zat ik te wachten tot de slechte internetverbinding het deed zodat ik de clip kon opzoeken op YouTube. Dit is al bijna een maand geleden, maar nog steeds kan ik het nummer niet goed missen. Zeker een nieuwe favoriet.
Dankzij mijn obsessie met ‘Toes’ kon ik mezelf er niet toe zetten om nieuwe muziek te ontdekken. Ik wilde alleen maar dat nummer horen. Toen ik in het vliegtuig naar New York zat, keek ik dan ook meteen of het entertainmentaanbod aan boord toevallig een album van de Zac Brown Band bevatte. Helaas, dat was niet het geval. Er was wel ene Kane Brown beschikbaar. Daar moest ik het dan maar mee doen. Het eerste nummer op het album heette ‘Hometown’. Ik moest er even aan wennen om naar iets anders te luisteren dan de Zac Brown Band (erg, hè?), maar uiteindelijk vond ik dit ook wel heel leuk. Na het halve album geluisterd te hebben in het vliegtuig ga ik thuis dan ook zeker nog een keer de rest luisteren.
Tot slot nog een nummer dat bij mij een hele tijd eigenlijk onder de radar bleef, maar daar ineens bovenuit schoot. Wat op zich opvallend is, want ik hou van het nummer ‘Better off alone’ van Alice Deejay en heb het ook op mijn laptop staan. Dus toen Janieck Devy het samplede in ‘Does it matter’ had ik het eigenlijk meteen grijs moeten draaien. Dat gebeurde niet. Tot ik op een dag aan het werk was en ineens een deel van de tekst opving. I’m such a cliché, what does it matter? Deze zin bleef bij me hangen omdat ik mezelf vaak ook best wel cliché vind, al is het op een andere manier dan in het nummer bedoeld wordt. Nu is dit dus een beetje mijn ‘ik ben wie ik ben en fuck iedereen die daar wat van vindt’-liedje, ondanks dat het daar eigenlijk helemaal niet over gaat.
Volgende maand is het mei, oftewel de maand van het Songfestival. Naar verwachting zal er dan een speciale ‘Op de playlist…’ verschijnen. Graag tot dan!