Uncategorized

Writerslife tag

Weer een tag? Ja, sorry, maar ik vond deze gewoon leuk. Ik kwam hem tegen op de blog van Mira en toen besloot ik hem over te nemen.

Write fuel: Wat eet/drink je tijdens het schrijven?
Ik heb standaard een flesje water op mijn bureau staan, waar ik tijdens het schrijven regelmatig een slok uit neem. Als ik iets eet, is het meestal chocola. Ik bedoel, kom op, waarom zou je ets anders eten als je chocola kunt krijgen?

write sounds.pngWrite sounds: Wat luister je tijdens het schrijven?
Voor een heleboel verhalen heb ik een speciale playlist. Briljant idee, maar om de een of andere reden luister ik er na het aanmaken bijna nooit meer naar. Meestal zet ik gewoon iTunes op shuffle en doe ik het met wat er voorbijkomt.
Wat ik ook vaak heb, zijn theme songs bij verhalen. Dan is er één liedje dat geldt als een soundtrack voor dat verhaal, om wat voor reden dan ook. Mijn laatste theme songs waren ‘It ain’t me’ van Kygo en Selena Gomez, ‘City lights’ van Blanche en ‘I took a pill in Ibiza’ van Mike Posner.

Write vice: Door wat raak je afgeleid?
Door heel veel. Ik ben nogal snel afgeleid, dus als ik in een niet zo gedisciplineerde bui ben kan ik echt om de zin WhatsApp checken of iemand nog een bericht heeft gestuurd. Of ik ga even naar Facebook of naar Twitter of naar mijn mail of… je snapt me wel. Maar als ik me echt concentreer, kan ik ook gewoon een half uur lang alleen maar met mijn verhaal bezig zijn. Niet langer. Dat kan mijn brein gewoon niet aan.

Write horror: Wat is het ergste dat je overkomen is tijdens het schrijven?
Dat wordt het klassieke ‘ik ben een verhaal kwijtgeraakt’-verhaal. Tegenwoordig ben ik voorzichtiger met mijn documenten, maar er was een tijd vóór Google Drive en voordat ik al mijn afgemaakte verhalen naar mezelf mailde. Mijn hart breekt nog steeds een beetje als ik denk aan al die pagina’s die ooit verloren zijn gegaan. Rust zacht, lieve woorden.

Write joy: Wat is het beste dat je overkomen is tijdens het schrijven & hoe vier je kleine overwinningen?
Het beste is wanneer ik zo’n geniale plottwist bedenk dat de tranen in mijn ogen springen. Dit gebeurt niet vaak, dus als het dan gebeurt ben ik echt blij. Plottwist zijn niet mijn sterkste punt. Als iemand tips heeft, hoor ik het graag.
Kleine overwinningen vier ik door een vreugdedansje te doen op mijn stoel en door heel hard en vals mee te zingen met mijn muziek. Vervolgens hoop ik dan maar dat de gamevrienden van mijn broertje me niet kunnen horen zingen.

IMAG0031.jpgWrite crew: Met wie communiceer je tijdens het schrijven?
Met Julia, Suze, Lobke, Marije, Charlotte en Merle. Ik zit in een appgroep met deze Wattpad-meiden en daar drop ik regelmatig een random vraag over een van mijn verhalen. Ze proberen me altijd te helpen, hoe raar de vraag ook. Soms kan ik heel ondankbaar hun suggesties negeren omdat ik het mijn personages niet aan kan doen (heel slecht van me), maar ik ben echt wel blij met al hun suggesties. Vooral Julia kraamt soms de grootste onzin uit, wat dan onbedoeld weer leidt tot nieuwe inspiratie. Het is zo fijn om mensen te hebben om schrijfvragen aan te hebben en die dan ook snappen wat je bedoelt.

Write secret: Wat is je schrijversgeheim voor succes of een hidden flaw?
Een geheim voor succes heb ik niet echt. Gewoon doen, dat is mijn strategie. En niet afhaken als het niet meer helemaal lekker loopt. Soms moet je even door de zure appel heen bijten om het verhaal weer op gang te krijgen. Maar soms blijkt de hele appel ook gewoon zuur te zijn en moet je weten wanneer je die in de groene container moet smijten.
Mijn hidden flaw is denk ik dat ik altijd zinnen vergeet meteen nadat ik ze heb bedacht. Dan bedenk ik iets geweldigs om te schrijven en een seconde later weet ik het al niet meer. Dat is zo frustrerend. Ik weet eigenlijk niet of dit telt als hidden flaw omdat ik er niet echt iets aan kan doen, maar het is het beste wat ik me zo kan bedenken. Oké wacht, er schiet me iets te binnen. Volgens mijn schrijfvriendin Suze heb ik een eetobsessie, wat inhoudt dat er regelmatig eten opduikt in mijn verhalen. Als personages gaan daten laat ik ze ook heel vaak superromantisch picknicken.

Write-spiration: Wat zorgt ervoor dat je inspiratie krijgt?
Dit kan van alles zijn. Ik heb een document in Drive speciaal voor kleine flarden inspiratie, zodat ik ook in de auto of op mijn werk ideeën meteen op kan schrijven. Als ik echt gericht op zoek ben naar inspiratie ga ik muziek luisteren. Dit werkt overigens vaak averechts, waardoor ik uiteindelijk nog minder inspiratie heb. Als dat al kan tenminste.

Write peeve: Wat doen andere schrijvers (of jij) waar je niet tegen kan?
Wat echt een van mijn zwakke plekken is, is dat ik niet uitgebreid kan schrijven. Emoties en beschrijvingen van de omgeving ontbreken bij mij vaak totaal, omdat ik het in mijn hoofd zo duidelijk voor me zie dat ik vergeet dat het voor de lezer niet zo is. En als ik dan een stuk teruglees, heb ik echt zoiets van ‘shit, heb ik alweer zo’n kutverhaal geschreven’.
Waar ik bij andere schrijvers echt niet tegen kan is als ze hun personages namen geven die niet passen bij de locatie waar het verhaal zich afspeelt. Bijvoorbeeld als in een verhaal dat zich afspeelt in Nederland alle personages super Engelse namen hebben. Dat vind ik gewoon niet realistisch.

Write words: Deel een zin van een project
Ik heb een random stukje uit een van mijn laatst afgeronde projecten gepakt. Dit komt uit ‘Trauma’s van een popprinses’:

Ik bijt op mijn lip terwijl een gevoel van schaamte bij me opkomt. Misschien ben ik een beetje te paranoïde. ‘Sorry.’
‘Je hoeft geen sorry te zeggen. Het is niet jouw schuld. Laat me je helpen, alsjeblieft.’
‘Na de vakantie,’ beloof ik haar. ‘Dan zal ik mijn therapeut bellen. Ik wil eerst naar Ibiza.’

Het verhaal is nog nergens te lezen, maar het is wel de bedoeling dat daar ooit verandering in komt. Dit is trouwens de eerste new adult die ik geschreven heb.

 

2 gedachten over “Writerslife tag

  1. LEUK om te lezen. HAha, en ik kan me al helemaal voorstellen waar Julia allemaal mee komt. Maar NEE, je schrijft helemaal niet slecht. Dat meen ik oprecht. (Btw, ‘Trauma’s van een Popprinses’ is best wel een toffe titel). En als afsluiter: Ik kan óók niet tegen al die Engelse/Amerikaanse namen in verhalen die zich in NL afspelen. (We zitten gewoon op dezelfde golflengte).

  2. Jullie blogs (Die van jou en Mira) zijn zo leuk om te lezen
    Kreeg even een fangirl moment toen ik City Lights las. Geweldig nummer om mee in slaap te vallen of weg te doezelen. Ook al kan ik nog steeds niet tegen die jankkop die ze trok tijdens haar optreden

Reacties zijn gesloten.