Muziek

Songfestival top 10 2020

In deze tijd van het jaar kan een artikel over het Songfestival natuurlijk niet ontbreken. Dat ’s werelds grootste muziekfestijn dit jaar niet doorgaat, verandert daar niks aan. Er zijn evengoed 41 artiesten die hier een nummer voor hebben gemaakt. Tijd dus om te kijken naar mijn favorieten van dit jaar.

1. Ierland: Lesley Roy – Story of my life

Begint het al op te vallen dat ik een ding heb met Ierland? Vorig jaar stonden ze bij mij ook al op de bovenste positie en dat was niet de eerste keer. Lesley heeft een vrolijk klinkend nummer gemaakt met ook nog eens een goede boodschap. Maar ja, aangezien dit mijn favoriet is, was het waarschijnlijk laatste geworden. Ik hoop zo dat ze volgend jaar alsnog mee mag doen en dan toch de harten van Europa weet te veroveren.

2. Zweden: The Mamas – Move

Elk jaar ben ik van plan de Zweedse voorselectie te volgen. Elk jaar mislukt dat weer, maar dit keer ben ik dichterbij gekomen dan ooit. Enkele dagen voor elke liveshow werden namelijk fragmenten online gezet van de nummers die in die bewuste show tegen elkaar moesten strijden. The Mamas (achtergrondkoor van John Lundvik vorig jaar) zaten in de eerste show. Hun fragment was het allereerste wat ik hoorde van alle inzendingen. Ik was meteen verkocht. De stemmen van de drie dames passen ontzettend goed bij elkaar en wat kunnen ze zingen. Ik vind het zo jammer dat ik dit niet live heb kunnen aanschouwen.

3. Denemarken: Ben & Tan – Yes

Het nummer van Ben & Tan is super catchy. Dat is de voornaamste reden dat het zo hoog in mijn ranking terecht is gekomen. Ik wil niet iets geluisterd hebben en me een seconde later afvragen hoe het klonk. Dat heb ik hierbij dus absoluut niet. Wat Rotterdam betreft denk ik dat dit ergens in de middenmoot was geëindigd.

4. Malta: Destiny – All of my love

Ik had hoge verwachtingen van Destiny. Als voormalig winnares van het Junior Songfestival heeft ze natuurlijk wat hoog te houden. Wat mij betreft is ze daarin geslaagd. Met ‘All of my love’ is dit kleine meisje definitief volwassen geworden. Het is niet de eerste keer dat een artiest van het Junior Songfestival meedoet aan de volwassen editie, maar wel de eerste keer dat het gaat om iemand die ik toen al leuk vond (samen met Stefania voor Griekenland). Ik vind het dus heel jammer dat dit allemaal niet doorgaat en hoop heel erg dat Malta haar volgend jaar alsnog wil sturen.

5. Litouwen: The Roop – On fire

Dit was een van de eerste nummers van dit jaar die ik hoorde en het gaf me hoop. De inzendingen die tot dan toe bekend waren, vond ik namelijk allemaal niet zo fantastisch. Ik weet niet eens hoe ik de stijl van deze drie mannen moet omschrijven. Het is zo’n lied dat klinkt alsof het komisch bedoeld is maar wat gezongen wordt met doodserieuze gezichten. Hiermee had Litouwen zomaar eens hun beste resultaat ooit kunnen behalen.

6. Servië: Hurricane – Hasta la vista

Servië in mijn top 10? Volgens mij is dit de eerste keer dat dat gebeurt. Blijkbaar was daar alleen maar een flinke portie stoeipoezenpop voor nodig. Deze inzending is de ultieme quilty pleasure. Daarnaast is ‘hasta la vista’ wel een beetje mijn catchphrase, dus natuurlijk was ik er meteen toe aangetrokken. En nu er een Engelse versie uitgekomen is, kan ik eindelijk meezingen, al moet ik toegeven dat de Servische versie beter klinkt.

7. Australië: Montaigne – Don’t break me

De eerste jaren dat Australië meedeed, vond ik ze heel leuk. Dat ebde langzaam weg, maar dit jaar zijn ze terug. Wel moet ik zeggen dat ik hoopte dat Montaigne niet de clownsact zou opvoeren tijdens de liveshow. Die act snapte ik namelijk niet helemaal. Maar ach, anders had ik gewoon mijn ogen dicht gedaan. Het nummer zelf is tenslotte wel heel goed. Ehm tja, ik ben echt slecht in inhoudelijk dingen vertellen over de muziek, hè? Ik voel dat don’t break me gewoon heel erg. Volgend jaar mag Montaigne weer meedoen en ik ben heel benieuwd waar ze dan mee komt.

8. Verenigd Koninkrijk: James Newman – My last breath

Had James Newman wonderen kunnen verrichten voor het land aan de andere kant van de Noordzee? Ik had het hem zo gegund, want ‘My last breath’ is echt een goed nummer. Toegegeven, de eerste keer dat ik het hoorde, voelde het alsof het het allemaal nét niet was. Daarbij heb ik het voornamelijk over de manier waarop hij de woorden uit de titel zingt. Maar inmiddels ben ik eraan gewend en vind ik de tekst prachtig. If you had nothing left, I’d give you my last breath. Ultiem tragisch-romantisch toch?

9. Duitsland: Ben Dolic – Violent thing

Hallo Duitsland en welkom terug. De afgelopen jaren waren ze (op Michael Schulte na) behoorlijk saai. Daar brengt Ben Dolic verandering in. Eindelijk stuurt Duitsland weer iets dansbaars. Misschien had dat ze kunnen redden van een nieuwe nul punten van de televote. Niet dat ik denk dat het heel hoog was gekomen, maar het is wel een oprecht lekker nummer.

10. IJsland: Daði Freyr – Think about things

Weer zo’n man die met een stoïcijnse blik een gek dansje op staat te voeren. Kennelijk is dat een ding waar ik goed op ga. Ik kan verder ook niet zo goed uitleggen wat ik nou zo leuk vind aan deze inzending. Het is gewoon grappig en catchy. En ik vind zijn hele uitstraling echt tof.

Het was weer een moeilijke keuze dit jaar. Daarom wil ik ook een kleine shoutout geven naar de landen die net buiten de top 10 zijn gevallen. Dit zijn Spanje, Israël en Rusland.

Wat is jouw top 10 van dit jaar?