In het artikel met doelen voor dit jaar op mijn oude blog vertelde ik dat ik tussen 1 januari en het laatste weekend van maart geen boeken wilde kopen. Is dat me gelukt? In deze bookhaul zal ik vertellen in hoeverre ik gezondigd heb.

Op 6 januari kocht ik al mijn eerste boek. Ter verdediging kan ik echter aanvoeren dat het ging om ‘De kleine bloggen voor dummies’, die ik wilde lezen voor het opstarten van deze site. Bij de bieb hadden ze die niet en dus moest ik hem wel kopen. Helemaal gerechtvaardigd, toch? Verder kreeg ik in januari ook nog de bundel van het YA Summer Camp 2016 thuisgestuurd. Dit is een gekregen boek, dus telt het ook niet mee als boeken kopen.

In februari kwam er helemaal niks bij op mijn tbr-stapel. Daarmee wist ik het dus eigenlijk toch al twee maanden vol te houden. Maar toen werd het maart… en ging alles verloren. Op 4 maart ging ik namelijk naar een winkel van het Boekenfestijn in het oude V&D-pand in Uden. Wie denkt dat ik daar zonder boeken vandaan ben gekomen, is gek.

Het eerste boek dat in mijn mandje verdween, was het boek van de huidige ‘Geef mij maar een boek’-actie, ‘Achtste groepers huilen niet’ van Jacques Vriens. Dit boek is nostalgie en omdat het nu maar twee euro kost, kon ik dat niet laten lopen.

Toen ik eenmaal de tafel met young adult boeken had ontdekt, verdwenen er nog een paar boeken in mijn mandje. Dit waren ‘Zac & Mia’ van A.J. Betts, ‘Lobsters’ van Tom Ellen en Lucy Ivison en ‘Net echt’ van Emma McLaughlin en Nicola Kraus. Daarnaast vond ik ook nog ‘Sterrenhemel’ van Colleen Hoover, iemand naar wie ik al een tijdje benieuwd ben maar van wie ik nog nooit een boek in het echt tegengekomen ben.

Het was niet alleen maar fictie dat ik kocht. Met de plannen om het huis uit te gaan in mijn achterhoofd ben ik ook al aardig wat kookboeken aan het verzamelen. In dit geval bleven twee boeken genaamd ‘Feestelijk & vetarm’ en ‘Pizza’s & tosti’s’ aan mijn vingers plakken. En tot slot ging er ook nog een soort van guilty pleasure wens van me in vervulling. Ik hou er namelijk erg van om mooie huizen te bekijken en had daarom al een tijdje het idee dat ik ooit een architectuurboek zou willen bezitten. In deze winkel vond ik een heel dik boek genaamd ‘Lofts’ voor maar vijf euro. Dat verdween dan ook in mijn mandje.

En toen kwam het laatste weekend van maart. Hierin mocht ik officieel weer boeken kopen van mezelf omdat ik een weekend weg was. Om mijn Frans te verbeteren heb ik daarom in een Franse supermarkt het boek ‘L’embrasement’ gekocht. Klinkt niet bekend? In het Engels heet het ‘Catching fire’. Omdat het geschreven is in de tegenwoordige tijd en omdat ik het verhaal al ken, lijkt dit me een geschikt boek om mijn taalvaardigheid wat op te vijzelen.

Het is me dus niet gelukt om drie maanden geen boeken te kopen, maar twee maanden is alsnog best een prestatie. Verder weet ik gewoon dat ik mijn Boekenfestijn-activiteiten moet inperken als ik mijn tbr-stapel laag wil houden.