Muziek

Op de playlist … (augustus 2018)

In de rubriek ‘Op de playlist…’ bespreek ik elke maand een aantal liedjes die ik leuk vind. Dit kunnen zowel de nieuwste hits als oude pareltjes zijn, en alles wat daartussen ligt. Ga je mee op een muzikale reis?

Als eerste ga ik een nummer bespreken waar ik het al een keer over heb gehad. Afgelopen mei schreef ik namelijk zoals elk jaar een blogpost over mijn Songfestivalfavorieten van dit jaar. Eén daarvan was Michael Schulte, die Duitsland vertegenwoordigde met zijn ‘You let me walk alone’. Destijds was het mijn nummer tien en ik vond het prachtig dat het ook af en toe voorbijkwam op de Nederlandse radio. Het werd echter pas echt intens toen ik op een dag nietsvermoedend aan het werk was en ik ineens de beginklanken van dit nummer hoorde. Meteen draaide ik me om en schreeuwde ik de naam van de collega die al bijna even Songfestival-obsessief is als ik. Het was bijna sluitingstijd en dus waren er maar weinig klanten, wat ons de gelegenheid gaf om rustig te luisteren. Dat moment was zo mooi. Nogmaals credits naar Michael Schulte dus.

We blijven op mijn werk. Wie had kunnen denken dat dat de plek is om nieuwe muziek te ontdekken? Veel nummers die er gedraaid worden zijn namelijk supersaai of gewoonweg irritant, of alles daartussen. Maar soms gebeurt het dat ik een stem herken van iemand waarvan ik al andere nummers ken (en goed vind). Dit was het geval met Andy Grammer. Ik vind zijn ‘Fine by me’ echt heerlijk en omdat dit nooit een hit is geweest in Nederland vind ik het geweldig dat het in de playlist van mijn werk zit. Daardoor herkende ik dus ook zijn stem bij een ander nummer, dat ‘Give love’ heet. Het is lekker vrolijk, waardoor het me vaak door de zwaardere momenten van een werkdag heen sleept.

Ik ben in het bezit van een keyboard. Ja, die zin formuleer ik expres op die manier, want ik kan er voor geen meter op spelen. Noten lezen lukt nog wel, maar om de een of andere reden lukt het me niet om bladmuziek fatsoenlijk na te spelen. Toen mijn zusje verkondigde dat ze bij de bieb een boek met bladmuziek van Bruce Springsteen voor me had gehaald, wist ik ook al dat er vele momenten van frustratie zouden volgen. Dat was ook inderdaad het geval toen ik ‘Badlands’ probeerde te spelen. Absoluut geen succes. Ik besloot op zoek te gaan naar een makkelijker nummer en kwam toen uit bij ‘Because the night’. Inmiddels kan ik ongeveer anderhalve maat spelen zonder mijn eigen vingers eraf te willen bijten, dus dat is al heel wat voor mijn doen. Ik ben Bruce daarom dankbaar dat hij niet alleen maar supermoeilijke nummers heeft geschreven. De afgelopen dagen heb ik veel naar ‘Because the night’ geluisterd om te horen hoe ik het intro moet spelen, dus daarom wil ik het hier delen.

2 gedachten over “Op de playlist … (augustus 2018)

  1. Ik kijk voor het eerst op je site en ik word meteen genoemd, jippie! Groetjes van je lieve kleine zusje

Reacties zijn gesloten.